- nitq
- nutuk, söylev
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
nitq
Look at other dictionaries:
nitq — is. <ər.> 1. Danışma, fikrini sözlərlə ifadə etmə qabiliyyəti. Nitq üzvləri. Nitqi inkişaf etdirmək. // Danışıq, danışma tərzi; tələffüz. Aydın nitq. Rəvan nitq. // Ümumiyyətlə, danışma, söz, kəlam. <Xurşid:> Sən mənimtək naçizin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nitq — ə. 1) çıxış, danışıq; 2) söz, kəlmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
monoluq — <yun. monos – tək və logos – nitq> Başlıca olaraq dramada aktyorun özünə, yaxud tamaşaçılara xitabən söylədiyi sözlər – nitq. «Ölülər» əsərində İskəndərin monoloqu. – Salon səssiz bir hal aldı, hərəkətdən əsər yox; Səhnədəki oynaq bir gənc… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nitqpərdaz — is. <ər. nitq və fars. . . . pərdaz> Nitq söyləməyi sevən, həmçinin nitq söyləmək qabiliyyəti olan (çox vaxt istehza məqamında deyilir). Həmişə nitqpərdaz olan Ağasəfər indi nə üçünsə zıqqana zıqqana bir iki söz güclə dedi. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
söz — is. 1. Bir şey və ya hadisə haqqındakı anlayışın səslə ifadəsindən ibarət olan nitq vahidi; kəlmə. Sözün mənası. – Hamıya bir vahimə düşdü, söz demək istəyənlərin sözləri boğazlarında qurudu. B. T.. Əşrəfin danışdığı gözəl sözlərə qulaq asanlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
irad — ə. 1) gətirmə, götürmə; 2) bir mülk və ya yerin məhsulundan və icarəyə verilməsindən əldə edilən gəlir; 3) məhsul və ya icarə haqqı gətirən əkin və ya mülk; 4) nöqsan, səhv; 5) söyləmə, danışma, demə. İradi nitq nitq söyləmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xitabət — ə. 1) məclisdə xütbə söyləmə; xətiblik; 2) səlis nitq söyləmə; 4) nitq, məruzə və s. söyləyən adamın arxasında durduğu kürsü; tribuna … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
çıxış — is. 1. Çıxmaq işi, çıxma. Vasya teztez bayıra çıxıb, yenə qayıdırdı. Susanna bu çıxışın papiros çəkmək üçün olduğunu duyub dedi. . M. S. O.. 2. Çıxmaq üçün qapı, yol və s. ; çıxacaq (giriş əksi). Çıxışda gözləmək. – <Usta> . . Tahiri yenə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düzəltmə — 1. «Düzəltmək»dən f. is. 2. sif. Başqasından (başqa kəmiyyətdən, sözdən və s. dən) düzəldilmiş. Düzəltmə sifət (sözdüzəldici şəkilçilərin sözlərə bitişdirilməsi ilə düzələn sifət). Düzəltmə fel (müəyyən nitq hissələrinə sözdüzəldici şəkilçilərin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fəsih — sif. <ər.> Fəsahətli, gözəl, aydın, təmiz, düzgün, səlis (tələffüz, nitq haqqında). Fəsih nitq. Fəsih z. danışmaq. – Axund Molla Sadıq çıxdı minbərə, bir fəsih xütbədən sonra başladı. . M. F. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
